การเจริญเติบโตอย่างมีระเบียบวินัย 

               ธรรมชาติได้มอบสัมผัสที่ไวต่อระเบียบวินัยให้แก่เด็ก เป็นความรู้สึกภายในอันละเอียดอ่อนที่สามารถแยกแยะความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุต่างๆ มากกว่ากับตัววัตถุเหล่านั้นเอง จึงมีการสร้างสิ่งแวดล้อมที่มีความสัมพันธ์กันขึ้น และมนุษย์เราเองก็เป็นสิ่งแวดล้อมอย่างหนึ่ง เราจึงสามารถทำกิจกรรมใดๆเพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายที่ตั้งไว้ได้  เพื่อเป็นสิ่งแวดล้อมที่เป็นพื้นฐานของชีวิตที่สมบูรณ์

               มอนเตสซอรีเห็นว่าระเบียบวินัยมีบทบาทสำคัญมากกับชีวิตในวัยเด็ก เธอเห็นว่าแม้สัมผัสที่ไวต่อระเบียบวินัยนี้จะเริ่มเกิดขึ้นในขวบปีแรก แต่เด็กก็จะยังแสดงให้เห็นว่ายังมีสัมผัสนี้ในขวบปีที่สองที่สามต่อไป

                ระเบียบวินัยที่ทำให้ตระหนักถึงความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งของต่างๆ กับสิ่งแวดล้อม และทำให้รู้ว่าสิ่งไหนควรอยู่ ณ ที่ใด ถือเป็นสิ่งสำคัญต่อเด็ก และทำให้เด็กรู้สึกปลอดภัยในสิ่งแวดล้อมที่เขาอยู่และจะทำให้ความรู้สึกอยู่กับเขาไปตลอด “...เนื่องจากเด็กถูกหล่อหลอมจากสิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัว เขาจึงต้องการสิ่งแวดล้อมที่มีความแน่นอนและ ชัดเจน เป็นสิ่งนำทาง”

                สภาพแวดล้อมที่มีระเบียบทำให้เด็กเกิดความรู้สึกปลอดภัยและทราบว่าอะไรเป็นอะไร  และเมื่อมีสิ่งใดที่ไม่เข้าที่เข้าทางก็จะกระตุ้นความใส่ใจของเด็กทันทีและเด็กก็จะจัดสิ่งของเหล่านั้นเข้าที่ด้วยความรู้สึกต้องการจากภายในโดยธรรมชาติ  “ระเบียบวินัยเป็นหนึ่งในสิ่งที่คนเราต้องการในชีวิต ซึ่งเมื่อทำจนพึงพอใจแล้วก็จะทำให้เกิดความสุขที่แท้จริง”

                เธอเห็นว่าเด็กมีความมีระเบียบวินัยถึง “สองขั้น” ขั้นที่หนึ่งคือที่เกิดจากภายนอก และเชื่อมโยงการรับรู้กับสิ่งแวดล้อม ขั้นที่สองเกิดจากภายใน และเชื่อมโยงกับการใช้กล้ามเนื้อ จึงควรตระหนักไว้เสมอว่าระเบียบวินัยทั้งสองระดับนี้เด็กได้รับมาจากสิ่งแวดล้อม ดังนั้นในห้องเรียนของมอนเตสซอรี่จึงเน้นเรื่องเหล่านี้เป็นอย่างมาก โดยการจัดให้ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในตำแหน่งที่แน่นอนของมัน  และเด็กสามารถเข้าถึงเพื่อทำกิจกรรมได้ง่ายที่สุดเท่าที่จะทำได้  และเพื่อให้เด็กมีอิสระมากที่สุดที่จะเลือกทำกิจกรรมต่างๆด้วยตนเอง